Nasıl
olacağını,
Yani günün
Nasıl
geçeceğini
Kim
bilebilir ki?
Beni kim
tutabilir!
Bu kırda,
Bu
çiçeklerin arasında!
Ben özgürüm!
Bana kimse
karışamaz,
Bu Dünyada!
Çalışma
masama oturmuş
Bunları
yazıyorum.
Şimdi
yazıyorum,
Okuyorum.
Çünkü ben,
Altını
çizerek söylüyorum,
ÖZGÜRÜM!
ÖZGÜRÜM! Ve ÖZGÜRÜM!
Özgür
olmayan,
Herhangi bir
yer düşünün.
Her yerde hapisler,
Polisler,
jandarmalar, ajanlar olurdu.
Parmağımızı
bile,
Kıpırdatamazdık.
Ben şu an
şiir bile,
Yazamazdım.
Aynı
sabunun,
Mikropla
savaşı gibi olan,
Herhangi bir
yerde yaşamak,
Oturmak
ister miydiniz?
O zaman,
‘Ben
ÖZGÜRÜM!’ demelisiniz.
Ve harekete
geçmelisiniz.
Özgürlük
diye bir şey olmasaydı
İnanın ki
hiç bir şey yapamazdınız.
Teknoloji
zamanında,
Hep
internet, hep internet!
Sonra annen
‘Oynama yavrum.’ deyince,
Pat!
‘Özgürlüğümü bozuyorsun anne! ! !’
Der bazı
çocuklar.
Ama asıl,
Kendi
özgürlüklerini yok ederler.
Anneleri
oysa,
Tamir etmeye
çalışır.
Özgürlüğün
sınırları da vardır.
Bu da
yaramazlıktır.
Sakın unutup
ta bu şiiri,
Sınırı
olduğunu unutmayın.
Sena ÖZARI 4-A
