Herkes
ileride yapmak istediklerini yapamayabilir. Örneğin yazar olmak isteyen biri
onun yerine doktor olabilir. Veya emlakçı olmak isteyen biri önündeki birkaç
engelden dolayı hiç çalışamayabilir. Bazen anne-babalarımızın, bazen öğretmenlerimizin
ve bazen de büyüklerimizin kararlarından dolayı bunlar olabilir.
Kendine güveni daha çok olan kişiler
büyüklerini aşıp ikna ederek istediklerini yapabilirler. Bizler böylelikle daha
da rahatlamış oluruz. Bu tür engelleri herkes yaşayabilir. “Engeller aşılmak içindir,
takılmak için değil.” demiştir Ali Suat. “Aşılmasına imkan olmayan hiçbir duvar
yoktur.” demiştir Anton P. Çehov. Böyle durumlarda olanlar, aynı engelli yarışa
katılan yarışmacılar gibidir. Biz nasıl o engelleri geçmeye çalışırsak
sporcular da deneye deneye yarıştaki engelleri geçmeye çalışır. İnsan bir
engeli çok çabuk da geçebilir. Veya 2-3 yılda, yani uzun bir zamanda da
aşabilir. Yine de umudunu yitirmemelidir. Başarınca sadece bir engel aşmıştır. Başardığımızda
çok mutlu oluruz. Asla enerjimizi yitirmemeliyiz. Çünkü 3-4 engel daha
karşımıza çıkabilir. Hemen bırakırsak bu engeller karşısında daha güçsüz
kalırız. Ve bunun sonucunda yıkılırız. Ama devam edersek ve bir engel daha
geçersek geçtiğimiz engeller bize yardımcı olabilir. Ama son engelde kalıp
umudumuzu yitirirsek o zaman bir daha hayalimize ulaşamayabiliriz. Bazı kişiler
bundan sonra yeni ve hayallerinden farklı olarak başka yerlere geçerler. Ve
mutlu olabilirler. Yine de mutlu olmazsak biz kaldığımız yerlerden devam edip
gideriz. Hayallerimize ulaşırız. Çok rahatlarız.
Kısacası, asla umudumuzu
kaybetmemeliyiz ve engelleri aşıp hayallerimizin peşinden gitmeliyiz. Yağmur KASKAN 6-B
