Merhaba, benim adım Maviş. Ben bir muhabbet kuşuyum. Bir
kafeste yaşamama rağmen çok mutluyum. Sizlere kendi hayatımı anlatacağım.
Ben bir petshop’ ta alınmayı bekleyen bir kuştum. Bir gün
beni kafesten aldılar. Ya veterinere gidiyorduk ya da birisi beni almıştı.
Sonra başka bir kafesin içine koydular. Su doldurup yere bıraktılar. Biraz
bekledikten sonra bir çocuk beni havaya kaldırarak taşıdı. Kutu gibi bir şeyin
içine bindik. Çok değişikti. Bunun adı arabaymış, söylerlerken duydum. Her neyse
eve geldiğimizde bir sehpanın üzerine koydular beni. Çocuk bana baktı, bende
ona. Sonra sıkılıp gitti. O sırada fark ettim onu. Kırmızıydı ,çıngırağı vardı
ve sallanıyordu. Üstüne bindim sallandım sallandım. Birkaç gün böyle geçti.
Sonra bir ara çocuk geldi ve kafesin kapısını açtı. Ben önce çok korktum, sonra
ürkek ürkek kapıya yaklaştım ve uçtum. Önce beni saldıklarını sandım ama
yanılmışım. Beni sadece evin içinde dolaşmam için salmışlar. Çıktığım an ilk
kazamı yaşadım. Küt diye karşıdaki duvara çarptım. Ceren (çocuğun adı buydu
)önce çok korktu. Sonra değişik bir şeyle bana yaklaştı.O an hayatımda gördüğüm
en güzel kuşu gördüm. Mavi kanatları, ince gagası, ve sıska bacaklarıyla bana
bakıyordu. Onun yanında bir yer vardı , oraya çıktım. Sonra Ceren beni yere
koydu o anda gördüğüm kuşun ben olduğunu anladım. Ceren beni tekrar aynı yere
koydu ve kafese götürdü ben de hemen girdim ve salıncağımla oynadım. Bir gün
Cerenler yemeğe çıktılar. Bende daha içeri girmeyi bilmiyordum ve dışarıdaydım.
Cerenler gittikten biraz sonra vazo gibi
bir şeye kondum. Çok güzeldi parlıyordu ve altın rengindeydi. Sonra dışarıdan
bir ses duyarak irkildim ve vazonun içine düştüm! Sonra eve geldiler beni görmeyince
Ceren çığlığı bastı ve ağlamaya başladı. Çünkü benim kaçtığımı zannetmişti.
Demek ki beni gerçekten seviyordu. Beni bulduklarında beni hemen eline aldı ve
öptü. Kafese bir an önce gitmek istedim ama yapamadım. Çünkü Ceren’ in eli çok
sıcak ve yumuşaktı. Biraz bekledikten sonra beni kafesime koydu. Bir ay sonra
beni yıkadılar. Nasıl mı? Duşta. Önce beni kafesimle beraber banyoya
götürdüler. Suyu açtılar ama hemen bana tutmadılar. Biraz sonra yağmur yağmaya
başladı. Meğersem o bana tuttukları
suymuş hemen altına girdim , sonra çıktım. Tekrar girdim, tekrar çıktım. Çok eğlenceliydi.
Sonra suyu kapatıp beni salona götürdüler.
Aradan bir yıl geçti artık onlara iyice alıştım. Ellerine kondum, ellerinden
yemek yedim, başlarına kondum ve onlarla iletişime geçmeye çalıştım ama onlar
beni anlamadılar. Neyse artık çok sıkılmıştım, yeni bir kuş gelsin istiyordum.
Bir gün eve geldiklerinde Ceren ‘in elinde bir kutu gördüm içinden” imdat
yardım edin “ gibi sesler geliyordu. Kafesi açtı ben hemen kaçtım ve Ceren ‘in
omzuna kondum. Kutunun içinden bir kuş çıktı!!!!! Çok şaşırdım. Neyse önce
tanıştık. Adını çılgın koymuşlar. Önce neden bu ismi koyduklarını anlamadım.
İlerleyen günlerde neden çılgın koyduklarını anladım. Çılgın salıncağımla kavga
ediyordu. Onunla beraber dışarı çıktığımızda ona gitmesi gereken yerleri
gösterdim. Sonunda hem bana hem de Ceren ve ailesine alıştı. Artık beraber her
şeyi yapıyoruz .
Benim hayat
hikayem bu , ya seninki ne?
CEREN ÇEVİK
5-A
