2 Mart 2014 Pazar

Tatlı Kurabiyem



Günlerden 24 Ocak 2014. Karnelerimizi aldığımız gün desem daha iyi hatırlarsınız. O gün saat 12.30’a gelmişti . Annemin işi vardı annem beni karne çıkışı babama götürdü. Çok heyecanlıydım ama inanın en iyi dostumu o gün bulacağımı sanmazdım. Gittik Güzelbahçe’ye . Tupturuncu mandalina ağaçlarının yemyeşil yapraklarından gelen baha r kokusuydu bu kışın soğuk eteklerine karşı. Çiftliğe geldiğimizde bir adet serbest yaşlıca ama hala ilk günkü gibi asil ve leydi gibi duran bir golden gördüm. Diyaloğum şu şekildeydi babamla
- Baba ben inmiyorum. Baba hayır baba abiye söyle alsın köpeği Allah aşkına ! N’olurrr baba inemem korkuyorum lütfen…
Ne kadar arabadan inmek istemesem de, babam inince ben de inmek zorunda kaldım. Köpek geldi , beni kokladı ve uzaklaştı. Tam içeri adım attık ve bir adet Fransız Bulldog ! O kadar sevimliydi ki … Ardından köpek eğitmeni olan Şefik Abi’nin yanına gittik.Diyaloğumuz :
Ben : İyi günler biz Cavalier King Charles Spaniel cinsi yabvru bir köpek almak için geldik. Babam ile dün konuşmuşsunuz elinizde var mı?
Şefik Abi : Çok şanslısınız . Elimizde sadece bir tane kaldı. Gelin, bakalım.
Köpek sorumlusunun bana hayat arkadaşımı getireceğini düşünemezdim. Geldiği anda babamla göz göze geldik ve ikimizde onu gördüğümüz an “evet bu o1 demiştik. 2 saat boyunca köpek eğitimi hakkında bilgi aldık ve o artık bizim bebeğimizdi. Artık aldık onu arabada eve götüreceğiz.Birden karnı guruldadı herhalde tuvaletini yapacak dedim. Bir koku gelmedi. Birden kafamı çevirdim ve montuma kustuğunu gördüm. Ama inanın can dostunuzun kusmuğunda n iğrenmezsiniz.  Eve gelmiştik ve maceramız böyle başladı. Adının koymamız konusunda , babam Oki olsun diyor ben ise Cookie de kararlılığımı yitirmiyordum. Yoğun çabalarım üzerine ismi Cookie* oldu.
2 hafta su gibi geçmişti. Yarın okul açılacaktı. Minik oğlum okul moduna hemen uyum sağladı. Artık onla bir ömür kardeşim, kankayım, dostum.
O benim HAYATIM. İyi ki varsın canım oğlum, seni çoook seviyoruz :)))


CEYLİN SOLMAZ
6-B