Günlerden 24 Ocak 2014. Karnelerimizi aldığımız gün desem
daha iyi hatırlarsınız. O gün saat 12.30’a gelmişti . Annemin işi vardı annem
beni karne çıkışı babama götürdü. Çok heyecanlıydım ama inanın en iyi dostumu o
gün bulacağımı sanmazdım. Gittik Güzelbahçe’ye . Tupturuncu mandalina
ağaçlarının yemyeşil yapraklarından gelen baha r kokusuydu bu kışın soğuk eteklerine
karşı. Çiftliğe geldiğimizde bir adet serbest yaşlıca ama hala ilk günkü gibi
asil ve leydi gibi duran bir golden gördüm. Diyaloğum şu şekildeydi babamla
- Baba ben inmiyorum. Baba hayır baba abiye söyle alsın
köpeği Allah aşkına ! N’olurrr baba inemem korkuyorum lütfen…
Ne kadar arabadan inmek istemesem de, babam inince ben de
inmek zorunda kaldım. Köpek geldi , beni kokladı ve uzaklaştı. Tam içeri adım
attık ve bir adet Fransız Bulldog ! O kadar sevimliydi ki … Ardından köpek
eğitmeni olan Şefik Abi’nin yanına gittik.Diyaloğumuz :
Ben : İyi günler biz Cavalier King Charles Spaniel cinsi
yabvru bir köpek almak için geldik. Babam ile dün konuşmuşsunuz elinizde var
mı?
Şefik Abi : Çok şanslısınız . Elimizde sadece bir tane
kaldı. Gelin, bakalım.
Köpek sorumlusunun bana hayat arkadaşımı getireceğini
düşünemezdim. Geldiği anda babamla göz göze geldik ve ikimizde onu gördüğümüz
an “evet bu o1 demiştik. 2 saat boyunca köpek eğitimi hakkında bilgi aldık ve o
artık bizim bebeğimizdi. Artık aldık onu arabada eve götüreceğiz.Birden karnı
guruldadı herhalde tuvaletini yapacak dedim. Bir koku gelmedi. Birden kafamı
çevirdim ve montuma kustuğunu gördüm. Ama inanın can dostunuzun kusmuğunda n
iğrenmezsiniz. Eve gelmiştik ve maceramız
böyle başladı. Adının koymamız konusunda , babam Oki olsun diyor ben ise Cookie
de kararlılığımı yitirmiyordum. Yoğun çabalarım üzerine ismi Cookie* oldu.
2 hafta su gibi geçmişti. Yarın okul açılacaktı. Minik oğlum
okul moduna hemen uyum sağladı. Artık onla bir ömür kardeşim, kankayım, dostum.
O benim HAYATIM. İyi ki varsın canım oğlum, seni çoook
seviyoruz :)))
Ayrıntılı bilgi : www.cavaliercookie.blogspot.com.tr
CEYLİN SOLMAZ
6-B