ÇOCUKLUK MACERAM

Ben daha 7 yaşında bir erkek yetimim. Annem beni doğururken ölmüş. Babam da işleri iyi olmadığı için beni sokağa bırakmış. Bir hafta sonra polis beni bulmuş ve buraya getirmiş. O gün bu gündür burada yaşıyorum. Her gün ayrı bir dert ile geçiyor. Burada çok kötü çocuklar var. Her gün sayımız iki katına çıkıyor ve buradaki kişilerde bize çok kötü davranıyor. Islahevinden de iki çocuk var. Bize resmen zulüm uyguluyorlar. Ama bugün her zamanki gibi olmadı. Yetimhanenin müdürü beni odasına çağırdı. Yüzüne mutlu bir ifade takınmıştı. Onun bu yüzünü görünce iyi bir şeyler olduğunu anladım. Bana orta yükseklikte bir sesle: - Bugün senin şanslı günün, sanırım sana göre bir aile bulduk, dedi. Ben de bu sözü duyunca sevinçten havalara uçtum. Hayatımda uzun süredir böyle iyi bir cümle duymamıştım. Sonra: -Yarın seni almaya gelecekler, dedi. Yeni ailem beni gelip aldı. İyi oldukları yüzlerinden anlaşılıyordu. Evdeki odama ilk girdiğimde fark ettim ki hayalimdeki odaydı. Büyük ve geniş bir oda. Artık yeni yaşamım bu. Yarın okul başlıyor. Artık uyumam gerekiyor. Benim hikayem de bu. İyi geceler... Doğukan SEVEN 6-A