Bir
varmış, bir yokmuş. Evvel zaman içinde, kalbur saman içinde, uzak diyarlarda bir prens varmış. O
zamanlar çok savaş oluyormuş. Bir gün bir ülkeyle savaşırlarken bir kız görmüş.
Kız çok güzelmiş. Prens çok fazla araştırma yapmış ve kızın kim olduğunu
bulmaya çalışmış. O ülkeyle olan bir sonraki savaşlarına kadar araştırmış.
Savaş günü gelmiş çatmış. Savaş sırasında prens o kızın düşmanın kızı olduğunu
görmüş çünkü kız düşman krala sarılıyormuş. Prens hayal kırıklığına uğramış. Ve
savaş bitince odasına kapanmış. Akşam yemeğine kadar düşünmüş ve babasına bu
olayı anlatmış. “Hemen bir barış yolu bulalım.” demiş. Prens babasına çok
teşekkür etmiş. Düşmanlar barışmış. Önce barıştıklarını ülkelerine duyurmuşlar.
Sonra barışın önemi ile ilgili bir yazı yazılmış.
Bu
yazının metni aşağıdaki gibiymiş:
Barış önemlidir
çünkü,
·
Mutluluk,
·
Huzur,
·
Sevinç,
·
Hoşgörü,
·
Saygı
getirir.
Bunlar
yaşandıktan sonra prens karşı krallığın kızı ile tanışmış. Kız da prensi çok
sevmiş ve bunu babası ile paylaşmış. İki kral konuşmuş ve
çocuklarını evlendirmişler.
Onlar ermiş muradına, biz çıkalım
kerevetine. Gökten 3 elma düşmüş. Kimin ne muradı varsa onun başına.Yağmur KASKAN 6-B
