Ben çok güzel gözlüğüyüm.
Şimdiye kadar beni takan herkes benden memnun kaldı, etrafı daha net gördü. İki
yılda bir camlarımın değişmesine üzülsem de, bunun bir zorunluluk olduğunu
biliyorum.
Ama şu çocuklar yok mu? Bazen
kollarımı esnetip vücuduma yaralar açıyorlar. Çok canım acıyor. Bir keresinde
doktor ölebileceğimi söylemişti fakat uzun bir ameliyattan sonra tekrar
sağlığıma kavuştum. O güzel renklerimin kirlenmesini de hiç istemem. Reyonda
beklerken yanımda duran hiçbir gözlük benim kadar parlak ve canlı renkli
değildi. O yüzden ilk denenen gözlüklerden biri oldum hep. Beni alacak kişinin
hep bir kız çocuğu olmasını isterdim. Öyle de oldu.
Keşke cam rengim şeffaf
olmasaydı. Aslında koyu da olmasını istemem, cam rengim kollarımın ve vücudumun
rengiyle uyumlu olmazdı. Neyse aslında beni yetişkin biri taksa daha çok
sevinirim. En azından yaralanma riskim azalırdı. Madem teknoloji o kadar
ilerlemiş, neden vücut ve kol rengi değiştirilen gözlük yapmamışlar ki… Sahibim
rengimden sıkıldığında kollarımı ve vücudumu çıkartıp yeni rengi takardı. Bu
kız çocuğu, hele gece iken beni yatağıma fırlatıyor. Benim de bir canım var,neden
düzgün koymuyor? İşte yine beninle işi bitti,sakın yatağıma atma! Çok yorgunum,
rahat bir şekilde uyumak istiyorum.
