19 Ocak 2014 Pazar
BENİM ADIM…
Merhaba, ben sıradan bir uçağım. Her gün milyonlarca kişinin bir yerden bir yere gitmesini sağlarım. Siz buna zor diyebilirsiniz ama bu benim için sıradan bir gün. Benim yaptığım işin en yoğun olduğu dönemler yaz tatilinin başı ve sonu, şubat tatili ve bayram tatilleri. Ayrıca yaz tatilinde turistler İzmir’e ve Antalya’ ya akın ediyor. İşte bu dönemleri hiç sevmiyorum. Çünkü çok fazla yolcu taşımaktan yoruluyorum.
Birçok insan tatilleri sever ama ben tam aksine tatillerden nefret ediyorum. Yılda 2,3 defa hangara denetlenmeye gidiyorum. Denetleme de kanatlarıma tekerleklerime , kanatlarıma, kuyruğuma, motorlarıma ve diğer önemli ufak parçalarıma bakıyorlar. Her parçayı tavuk buğdayı bulmak için toprağı didiklercesine , benim parçalarım da pas var mı, yenilenmesi gerekiyor mu, diye en ufak ayrıntıma kadar araştırıyorlar. Benim bir sıkıntım daha var.
O sıkıntı da bozulmaklardır. Bazen motorum, flaplarım, ve diğer parçalarım bozulur. Bazılarını tamir etmek kolaydır ama büyük sorunlar için tekrar hangara girmem gerekir. Ayrıca bu tamirler için büyük paralar harcanır.Tek bir motor yüz milyon TL edebilir. Bu yüzden pilotlar benim bir parçamı bozmamak için ellerinden gelenin en iyisini yaparak uçurmaya çalışırlar. Bir de tamirim yapıldıktan sonra deneyimli pilotlar beni test sürüşüne çıkarır. Yer ekibi her şey doğru çalışıyor mu diye kontrol eder.
Ama ne yazık ki her şeyin bir ömrü vardır bir uçağın da. Elbette benimde bir gün ömrüm bitecek ama bunun için üzülmüyorum, çünkü benim yerime geçecek benden çok daha iyi uçaklar yapılacak böylece insanların nesli gibi uçakların da nesli bitmeyecek. Ayrıca bu olaylar insan-uçak, uçak-insan bağlantısını doğuruyor. Bu da insanların uçaklara uçakların da insanlara muhtaç olduğu açıkça görülüyor.
Orkan ÜZEL
5-A 178